[ Pobierz całość w formacie PDF ]

funkcjonowanie grupy i procesu nauczania, co powoduje, że stają się poważnym wyzwaniem
dla szkół i kadry pedagogicznej, bowiem dzieci te wymagają ogromnej uwagi, specjalistycz-
nego wsparcia ze strony nauczycieli jak również grupy rówieśniczej. Sugerowane jest prze-
prowadzenie głębszych badań nad tym zjawiskiem i przyczynami jego powstania. Jest to tym
bardziej niepokojące, gdy weźmie się pod uwagę malejący przyrost naturalny i niż demogra-
ficzny w szkołach.
Ciekawą sprawą, której warto się przyjrzeć jest przyrost dzieci z rozpoznanym au-
tyzmem ( 1/ 10 100 urodzeń). Wydaję się, że wysoki współczynnik wagi subwencji przy
orzeczeniu tej niepełnosprawności powodował znaczny wzrost liczby tych dzieci w placów-
kach integracyjnych. W obrębie szerokiego spektrum autyzmu, są dzieci o bardzo zróżnico-
wanym stopniu nasilenia zachowań autystycznych, w związku z tym mogą mieć różne potrze-
by edukacyjne chociaż są kwalifikowane do tego samego typu niepełnosprawności. Można się
zastanawiać czy część dzieci ze spektrum autyzmu nie jest zbyt łatwo orzekana przez PPP.
Na poszczególnych etapach edukacyjnych obserwuje się różnice w rozkładach liczbowych
uczniów w zależności od rodzajów niepełnosprawności na przestrzeni ostatnich pięciu lat.
•
W przedszkolach najliczniejszą grupę stanowią dzieci z niepełnosprawnością sprzę-
żoną i upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym oraz z roz-
poznanym autyzmem, których liczba na przestrzeni raportowanych 5 lat znacząco
wzrosła o 134%. Wydaje się, że tak znaczący wzrost liczby orzeczeń dla tego typu
niepełnosprawności wymaga głębszej analizy..
•
W szkołach podstawowych i w gimnazjach w roku szkolnym 2007/08 najliczniejszą
grupą stała się po raz pierwszy grupa dzieci i młodzieży z zaburzeniami zachowania i
niedostosowaniem społecznym. Notuje się bardzo wysoki i dynamiczny wzrost na
przestrzeni 5 raportowanych lat - w szkołach podstawowych o 2023 dzieci wzrost
prawie trzykrotny w stosunku do roku 2003/2004, a gimnazjach o 1243 uczniów
30
wzrost ponad cztero i półkrotny. Druga co do liczebności grupa to dzieci upośledzo-
nych w stopniu lekkim.
•
W szkołach ponadgimnazjalnych najliczniejszą grupę stanowili uczniowie z niepeł-
nosprawnością ruchową, następnie uczniowie przewlekle chorzy, a na trzecim miej-
scu młodzież z zaburzeniami zachowania i niedostosowana społecznie.
Z punktu widzenia dynamiki na pierwszym miejscu, w każdym z typów szkół najwięk-
szy wzrost obserwujemy wśród dzieci z zaburzonym zachowaniem i niedostosowanych spo-
łecznie. Wskazuje to na narastający problem, z którym powinny zmierzyć się zarówno szkoły,
ale przede wszystkim rodzice.
Poniższe wykresy ilustrują zróżnicowanie w rozkładach.
Wykres 10
Rodzaj niepełnosprawności a liczba dzieci w przedszkolach
1000
900
800
700
600
500
400
300
200
100
Niew idome
Słabo w idzące
Niesłyszące
Słabo słyszące
Upośledzone umysłow o w stopniu
lekkim
Upośledzone umysłow o w stopniu
umiarkow anym i znacznym
Z rozpoznanym autyzmem
Przew lekle chore
Niepełnospraw ne ruchow o
Z niepełnospraw nością sprzężoną
Z zaburzonym zachow aniem,
2003/04
2004/05
2005/06
2006/07
2007/08
niedostosow ane społecznie
Najliczniejszą grupę dzieci niepełnosprawnych w przedszkolach z oddziałami integra-
cyjnymi, stanowią dzieci z:
•
niepełnosprawnością sprzężoną – 735 dzieci w roku szkolnym 2007/2008 i liczba ta w
raportowanym okresie utrzymuje się na podobnym poziomie,
31
•
z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym - 619 dzieci w roku
szkolnym 2007/2008, wzrost o 31,7% w stosunku do roku 2003/2004,
•
z rozpoznanym autyzmem – 682 dzieci w roku szkolnym 2007/2008, wzrost o 134,4% w
stosunku do roku 2003/2004,
Znaczący jest gwałtowny przyrost dzieci z rozpoznanym autyzmem, który rozpoczął
się dwa lata temu (2005/06 – 411 dzieci, 2006/07 – 555 dzieci).
Wykres 11
Rodzaj niepełnosprawności a liczba dzieci w szkołach
podstawowych
3500
3000
2500
2000
1500
1000
500
Niew idome
Słabo w idzące
Niesłyszące
Słabo słyszące [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]