[ Pobierz całość w formacie PDF ]

To jeden z powodów, dla których zrezygnowałem z tej
pracy. - Uniósł szklankę w kpiącym geście. - Nie
chciałem też brać ślubu z córką dwojga innych człon�
ków rady. - Skinął głową Giffordowi i Catherine.
- Powiadasz, że gdy przed dwoma miesiącami
wróciłeś do Stanów, wiedziałeś, że ożenisz się z Emily?
Catherine wydawała się wstrząśnięta.
- Wiedziałem, że zrobię wszystko, co w mojej
mocy, żeby się z nią ożenić - odparł Jacob spokojnie.
Drake uśmiechnął się blado, ale milczał. Wyglądało
na to, że sprawdziły się jego podejrzenia. Gifford
kołysał się w fotelu, mrużył oczy i powoli sączył drinka.
164 " PEA
NIA
- Ach, tak - bąknęła Catherine. - Wobec tego, co
masz zamiar robić w przyszłości, Jacobie?
- Jeszcze nie jestem pewien, ale przypuszczam, że
wkrótce gdzieś się z Emily przeniesiemy.
Emily niemal zakrztusiła się winem. Otworzyła
usta, by spytać, co Jacob ma na myśli, ale zanim
wypowiedziała pierwsze słowo, matka ją wyręczyła.
- Dokąd się przeniesiecie?
- Myślę, że do Arizony - odparł rozbawiony Ja�
cob. - To jeszcze nic pewnego. Ja mogę otworzyć
firmę konsultingową niemal wszędzie, ale musimy
znalez
ć miejsce, gdzie Emily mogłaby założyć nową
kwiaciarnię.
Gifford Ravenscroft przyjrzał się Jacobowi uważniej.
- Musicie koniecznie się przeprowadzać?
Jacob uśmiechnął się.
- To nie jest absolutnie konieczne, ale wydaje mi
się, że zachowanie pewnego dystansu może być zba�
wienne.
Drake zachichotał.
- Masz na myśli dystans między nami a tobą
i Emily?
- Wiedziałem, że to zrozumiesz - odparł uprzejmie
Jacob.
Catherine zaczęła protestować. Gifford patrzył na
Jacoba oczyma jastrzębia. Emily uznała, że najlepiej
będzie milczeć. Jacob zapowiedział, że sam da sobie
radę, i najwyraz
niej mu się to udało.
- A więc wracasz do pomysłu założenia firmy
konsultingowej, Jacobie? - zapytał Gifford.
- Tak, chyba że przyjmę posadę u Emily. Obiecała
zatrudnić mnie jako rozwoziciela kwiatów, na pełnym
etacie. To nie taka zła propozycja. Praca ciekawa,
spotyka się miłych ludzi, a napiwki są godziwe.
PEA
NIA " 165
Drake parsknął śmiechem, po czym pociągnął
długi łyk whisky. Spojrzał znad szklaneczki w oczy
Emily, która najwyraz
niej dobrze odczytała jego my�
śli. Widok Jacoba rozwożącego kwiaty był niezwykle
śmieszny.
- Zabawne - powiedziała pogodnie - ale on się
naprawdę do tego nadaje.
- Czyżby? - Drake rzucił Jacobowi uważne spoj�
rzenie.
Gifford popatrzył na zięcia z wściekłością.
- Przestańcie się wreszcie wygłupiać z tym roz�
wożeniem kwiatów. Na otworzenie własnej firmy
konsultingowej potrzebujesz niemałych pieniędzy.
- Doprawdy? - spytał uprzejmie Jacob.
Rozbawienie Emily znikło nagle. Wyczuła nad�
ciągające niebezpieczeństwo. Zbyt długo żyła w tej
rodzinie, żeby nie rozpoznać, kiedy sytuacja zaczyna
robić się groz
na.
- Na rozruch w pierwszym roku będziesz potrzebo�
wał stu tysięcy. Może nawet stu pięćdziesięciu. Lokal
biurowy, personel, koszty podróży. Przebrnięcie przez
pierwszy rok to drobiazg. Najgorszy jest rok drugi.
Będziesz na pewno potrzebował dodatkowych do�
chodów na przetrwanie następnych osiemnastu mie�
sięcy. Potem dopiero, jeśli ci dopisze szczęście, zacz�
niesz zarabiać. Jeśli oczywiście wszystko będzie grać
i zdobędziesz tylu klientów, żeby się utrzymać na
powierzchni.
- Długo się przyglądałem, jak działa Ravenscroft
International - odparł Jacob spokojnie.
- Płaciliśmy ci dobrze, ale wątpię, czy płaciliśmy
wystarczająco dużo, żebyś mógł założyć dużą firmę
konsultingową, zaczynając od zera - oświadczył Gif�
ford.
166 " PEA
NIA
- Udało mi się zaoszczędzić kilka dolarów - po�
wiedział pogodnie Jacob.
Emily poruszyła się niespokojnie. Zdawała sobie
sprawę, ku czemu to wszystko zmierza. Zacisnęła
palce na poręczach fotela. Drake zdawał się nic
sobie z tego wszystkiego nie robić. Obserwował obu
mężczyzn tak, jakby nadal go to serdecznie bawiło.
Catherine z niepokojem spojrzała na córkę, potem
znów na męża.
- Powinieneś zaplanować coś niedaleko i za ja�
kieś ćwierć miliona, Stone - powiedział Gifford.
- Musisz przy tym zachować zimną krew. Dzisiaj
zakładanie interesu wymaga pieniędzy. Konkurencja
jest duża.
- Powiedziałem, że wiele się nauczyłem w RI.
Gifford zadzwonił kostkami lodu w swojej szklan�
ce, potem zaś powiedział zdecydowanie:
- Myślę, że moglibyśmy ubić interes, Stone. Poży�
czę ci dwieście pięćdziesiąt tysięcy bez procentu, pod
pewnym jednak warunkiem.
Emily znieruchomiała. Wiedziała, jaki to jest waru�
nek. Gifford niewątpliwie miał zamiar zaproponować
wymianę - rozwód w zamian za ćwierć miliona dola�
rów na założenie nowej firmy.
Miała ochotę głośno zaprotestować, ale w tej właś�
nie chwili zobaczyła oczy Jacoba i gniewne, niecierp�
liwe słowa zamarły jej na ustach. Jacob odczekał, aż
Emily się uspokoi, po czym skrzywił się kwaśno.
Zwrócił się do Gifforda i powiedział stanowczo:
- Giffordzie, pracowałem dla ciebie wystarczająco
długo, żeby sobie wbić raz na zawsze do głowy, że
ostatnie, na co mógłbym na tym świecie przystać, to
żebyś ty inwestował w moją firmę. Nie obrażaj się, ale
obaj wiemy, że w tego rodzaju ofercie, jaką mi
PEA
NIA " 167
składasz, kryje się zawsze jakaś pułapka. Nie mam
ochoty wiązać sobie rąk, zwłaszcza takimi pętami,
jakie nakłada Ravenscroft.
Giffrod wpatrywał się weń długo.
- Wierzę, że tak naprawdę myślisz.
- Ty, jak mało kto - wtrącił Drake - powinieneś
wiedzieć, że Jacob nigdy nie rzuca słów na wiatr.
- Spojrzał na zegarek. - Czy możemy przejść do ja�
dalni? Wiecie, jak Myra nie lubi czekać.
- Wy idz
cie, a ja tu zostanę z Jacobem. Za chwilę
dojdziemy - powiedział Gifford.
Catherine wstała, Drake również.
- Idziesz, Emily? - spytała Catherine tonem wręcz
rozkazującym.
Emily zawahała się, po czym uśmiechnęła do męża.
- Czemu nie? - mruknęła. - Jacob da sobie radę
sam.
Jacob, kiedy przechodziła obok, ujął jej dłoń i uścis�
nął porozumiewawczo.
- Dziękuję za zaufanie - szepnął tak cicho, że nikt
poza nią tego nie usłyszał. Uśmiechnęła się, po czym
ruszyła za matką i Drakiem. Wszyscy troje opuścili
werandę.
- Nie mogę wprost w to uwierzyć - powiedziała
Catherine, gdy znalez
li się w holu. - Jak mogłaś nas
tak zaskoczyć, Emily? Najpierw tym małżeństwem,
potem rewelacjami na temat twojej umowy z babcią
Ravenscroft. Tego już za wiele. Nigdy tak nie po�
stępowałaś.
- Mała poprawka - wtrącił Drake. - Próbowała
tak postępować już dawniej. Potem się uspokoiła. Ale
teraz nasza mała Emily rozkwitła. I kiedy ten kwiat się
rozwinął, znalazł się w pobliżu Jacob Stone, który go
zwyczajnie zerwał.
168 " PEA
NIA
- Wiem, że to tobą wstrząśnie, mamo, ale ja ko�
cham Jacoba Stone'a, od chwili kiedy uratował mnie [ Pobierz całość w formacie PDF ]